بررسی سازگاری اکوتیپ هایهای بهاره با استفاده از آماره های پارامتری در شرایط تنش خشکی

با توجه به محدودیت آب کشاورزی در اغلب مناطق ایران به ویژه مناطق خشک کشور شناسایی و معرفی ژنوتیپهایی که در هر دو شرایط نرمال و تنش خشکی پتانسیل عملکرد و پایداری عملکرد بالایی داشته باشند حائز اهمیت است به منظور ارزیابی پایداری عملکرد اکوتیپهای گندم، بهاره آزمایشی در شرایط تنش خشکی در قالب طرح بلوکهای تصادفی با چهار تکرار در دو منطقه حسن آباد و نظام آباد شهرستان رزن استان همدان به اجرا درآمد. نتایج تجزیه واریانس مرکب اختلاف معنی داری بین مکانها، ژنوتیپها، اثر متقابل ژنوتیپ محیط تنش در غالب صفات در سطح احتمال ۱% معنی دار بود و مقایسه میانگین کلیه صفات در حالت نرمال نسبت به تنش رطوبتی برتری داشت؛ بنابراین امکان تجزیه پایداری ژرم پلاسمها وجود داشت. نتایج تجزیه آماره های پارامتری نشان داد که با روشهای ابرهارت و راسل، کمترین ضریب انحراف رگرسیونی ۰ Sd۲)، اکوالانس ریک (Wi۲)، واریانس پایداری شوکلا، فرانسیس و کانبرگ (CV) واریانس محیطی رومرو، پلیستد پیترسون و پلیستد، ژنوتیپ های سیروان و چمران در شرایط تنش پایدارترین ژنوتیپها با عملکرد نسبی مطلوب بودند و ژنوتیپ پیشتاز با داشتن میزان بیشتر پارامترهای فوق و عملکرد نسبی پایین به عنوان ناپایدارترین ژنوتیپها در شرایط تنش خشکی بودند.

کلیدواژه ها:

اکوتیپ پایداری ، عملکرد ژرم ، پلاسم ، پارامتر