رابطه سبک های دلبستگی با وسواس فکری-عملی: نقش تعدیل گر جنسیت

چکیده مقدمه: اختلال وسواس فکری عملی یک اختلال شایع و مزمن است که به منظور خنثی کردن برخی از افکار شروع می شود، افکاری که وارد ذهن فرد می شوند که وسواسی هستند و فرد نمی تواند آن ها را کنترل کند. با شدت یافتن این رفتارها یا اعمال ذهنی فرد به حالتی دست می یابد که دیگر نمی تواند از انجام آن ها جلوگیری کند. روش ها: پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زوج های جوان شهر کرمان که حداکثر ده سال از مدت ازدواج آنها گذشته باشد تشکیل داده اند. نمونه مورد نظر مشتمل بر ۲۴۰ نفر است که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های این پژوهش از سه ابزار ۱) پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید، ۲) پرسشنامه وسواس فکری عملی مادزلی و ۳) پرسشنامه سبک های حل تعارض زوجین رحیم استفاده شده است. جهت بررسی پایایی این پرسشنامه ها از آلفای کرونباخ و جهت بررسی روایی آن ها از روایی سازه استفاده شده است. جهت تجریه و تحلیل داده ها در این پژوهش از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده گردیده است. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان دهنده آن بوده که نقش تعدیل کننده جنسیت در تاثیر وسواس فکری-عملی بر سبک های دلبستگی در زوجین تایید نشد. همچنین وسواس فکری-عملی، سبک های دلبستگی را به طور منفی و معناداری پیش بینی می کند. بدین ترتیب که افزایش وسواس فکری-عملی پیش بینی کننده کاهش دلبستگی در زوجین است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده بنظر می رسد بکارگیری سبک های حل تعارض مسلط و سبک هاس دلبستگی وابستگی می تواند نقش بسزایی در کاهش وسواس فکری عملی زوج های جوان ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

زوج های جوان ، سبک های حل تعارض ، سبک هاس دلبستگی ، وسواس فکری عملی