کاربست روش های دیداری و لمسی برای بهبود مهارت شناخت رنگ ها در دانش آموزان کم توان ذهنی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کاربست روش های دیداری و لمسی بر بهبود مهارت شناخت رنگ ها در دانش آموزان کم توان ذهنی انجام شده است. یکی از چالش های اصلی در آموزش این گروه از دانش آموزان، دشواری در درک و تمایز رنگ ها به دلیل محدودیت های شناختی، ادراکی و حسی است. در این میان، به کارگیری رویکردهای چندحسی که هم زمان حواس بینایی و لامسه را در فرآیند یادگیری فعال می کنند، می تواند به ارتقای توانایی تشخیص و یادداری رنگ ها کمک شایانی نماید. روش دیداری، از طریق ارائه تصاویر، اشکال رنگی، بازی های بصری و تطبیق رنگ ها، و روش لمسی با استفاده از مواد دارای بافت، اشیای رنگی و فعالیت های عملی، موجب تقویت ارتباط ذهنی میان رنگ و حس می شود. یافته های مطالعات اخیر نشان می دهد که استفاده از ابزارهای دیداری و لمسی در آموزش رنگ ها، موجب افزایش دقت، تمرکز، انگیزه و تعامل دانش آموزان کم توان ذهنی با محیط یادگیری می شود (عابدی، ۱۳۹۸). از سوی دیگر، ترکیب این روش ها با فعالیت های هنری و بازی های آموزشی، به تثبیت یادگیری و تقویت مهارت های اجتماعی آنان کمک می کند. بر این اساس، پژوهش حاضر تاکید دارد که بهره گیری نظام مند از روش های چندحسی در آموزش، نه تنها مهارت شناخت رنگ ها را بهبود می بخشد، بلکه زمینه ساز رشد عاطفی، افزایش اعتماد به نفس و استقلال یادگیری در دانش آموزان کم توان ذهنی نیز می گردد. نوع پژوهش: کاربردی و توصیفی–تحلیلی.روش گردآوری اطلاعات: مطالعه کتابخانه ای و میدانی.نتیجه گیری کلی: آموزش چندحسی (دیداری–لمسی) در بهبود درک رنگ ها در دانش آموزان کم توان ذهنی موثر، پایدار و قابل تعمیم به سایر حوزه های آموزشی است.

کلیدواژه ها:

کم توان ذهنی ، روش دیداری ، روش لمسی ، آموزش ویژه ، شناخت رنگ ها ، یادگیری چندحسی ، آموزش تطبیقی.