رابطه عدالت سازمانی و تمایل به ترک شغل با نقش میانجی تاب آوری کارکنان پلیس پیشگیری فرماندهی انتظامی تهران بزرگ

پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی تاب آوری در رابطه بین عدالت سازمانی با تمایل به ترک شغل کارکنان پلیس پیشگیری تهران بزرگ انجام شده است. روش تحقیق از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی است و بر مبنای روش اجرا یک تحقیق توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه کارکنان پلیس پیشگیری تحت پوشش فرماندهی انتظامی تهران بزرگ به تعداد 2750 نفر بود. روش نمونه­گیری در دسترس و تعداد نمونه بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران 330 نفر محاسبه شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993)، تمایل به ترک شغل کامبل و همکاران (2014) و تاب آوری کارکنان ساترلند و همکاران (2016) بود. روایی محتوای پرسشنامه توسط اساتید و روایی همگرا و واگرا توسط معیارهای میانگین واریانس اشتراکی و معیار فورنل- لارکر تایید شد. نتایج حاکی از آن بود که بین عدالت سازمانی با تمایل به ترک شغل کارکنان پلیس پیشگیری فرماندهی انتظامی تهران بزرگ رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین عدالت سازمانی با تاب آوری کارکنان پلیس پیشگیری فرماندهی انتظامی تهران بزرگ رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین بین تاب آوری با تمایل به ترک شغل کارکنان پلیس پیشگیری فرماندهی انتظامی تهران بزرگ رابطه منفی و معنی داری وجود دارد و نهایتا تاب آوری، در رابطه بین عدالت سازمانی با تمایل به ترک شغل پلیس پیشگیری فرماندهی انتظامی تهران بزرگ، نقش میانجی ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، عدالت سازمانی ، تمایل به ترک شغل ، پلیس پیشگیری ، فرماندهی انتظامی