پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس هوش هیجانی و حل مسئله در زوجین

هدف این پژوهش بررسی نقش پیش بینی کنندگی هوش هیجانی و مهارتهای حل مسئله در سازگاری زناشویی زوجین است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل زوجین ساکن در شهر یزد می باشد. نمونه ای شامل ۲۰۰ زوج با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (DAS)، پرسشنامه هوش هیجانی بارآن و پرسشنامه سبک های حل مسئله کسیدی و لانگ بوده است. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج نشان داد که هوش هیجانی و مهارتهای حل مسئله توانایی پیش بینی سازگاری زناشویی را دارند. این یافته ها بر اهمیت آموزش مهارتهای هیجانی و حل مسئله در بهبود روابط زناشویی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

سازگاری ، زناشویی ، هوش هیجانی ، حل مسئله ، روابط زوجین