پیش بینی خودکارآمدی اجتماعی بر اساس هوش اخلاقی و هوش معنوی در دختران نوجوان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بین هوش اخلاقی و هوش معنوی در خود کارآمدی اجتماعی دختران نوجوان است. این مطالعه به روش توصیفی-همبستگی انجام شد و جامعه آماری شامل کلیه دختران نوجوان ۱۵ تا ۱۸ ساله در مدارس متوسطه دوم بود. نمونه ای ۲۰۰ نفره به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی اجتماعی (SEO)، پرسشنامه هوش اخلاقی ۲۰۰۵ Lennick & Kiel)، و پرسشنامه هوش معنوی (۲۰۰۸, King) بودند. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که هوش اخلاقی و هوش معنوی توان پیش بینی معناداری برای خودکارآمدی اجتماعی دارند. یافته ها بیانگر آن است که تقویت ابعاد اخلاقی و معنوی می تواند زمینه ساز بهبود توانمندیهای اجتماعی نوجوانان به ویژه دختران در این گروه سنی باشد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، اجتماعی هوش ، اخلاقی هوش معنوی ، دختران نوجوان