نقش بازیهای نمایشی و ایفای نقش در ارتقاء مهارتهای اجتماعی دانش آموزان
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 59
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFMSE03_099
تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1404
چکیده مقاله:
در عصر کنونی که مهارتهای ارتباطی و تعاملات اجتماعی یکی از مهم ترین مولفه های موفقیت در زندگی فردی و حرفه ای محسوب میشوند؛ توجه به ارتقاء این مهارتها از دوران کودکی اهمیت ویژه ای دارد دوره ابتدایی به عنوان نخستین مرحله رسمی آموزش، نقش مهمی در شکل گیری شخصیت، رفتار اجتماعی و الگوهای ارتباطی دانش آموزان ایفا می کند. در این زمینه استفاده از روشهای نوین آموزشی همچون بازیهای نمایشی و ایفای نقش فرصتی منحصر به فرد برای تقویت توانمندیهای اجتماعی کودکان فراهم می سازد؛ یکی از روشهای موثر جهت ارتقاء مهارت یادگیری دانش آموزان، استفاده از روش نمایش و ایفای نقش بوده است و به عنوان یکی از روشهای نوین و کارآمد در امر آموزش شناخته میشود؛ نمایش و ایفای نقش یک راهبرد آموزشی پویا و تعاملی است که به دانش آموزان اجازه میدهد در قالب نقش های مختلف قرار گیرند، دیدگاه های گوناگون را تجربه کنند و در فرآیند یادگیری تجربی مشارکت فعال داشته باشند. در این روش، دانش آموزان نقش هایی را برعهده میگیرند یا سناریوهایی را اجرا میکنند تا موقعیتهای واقعی رویدادهای تاریخی یا مفاهیم انتزاعی را کنند. این شیوه آموزشی مشارکت ،فعال تفکر انتقادی و همدلی را در دانش آموزان تقویت می کند( Teach ۲۰۲۵ ,Educator) در تعریفی دیگر؛ ایفای نقش یک تکنیک پویا و تعاملی است که به طور گسترده در آموزش و تربیت مورد استفاده قرار می گیرد. این روش شامل پذیرش نقشهای خاص توسط شرکت کنندگان برای بررسی سناریوهای مختلف و تمرین مهارت ها در یک محیط شبیه سازی شده است. هدف اصلی این روش فراهم سازی فضایی امن و کنترل شده برای تجربه رفتارهای گوناگون، حل مسئله و درک عمیق تر از موضوعات آموزشی است (۲۰۲۵,Teachfloor)؛ استفاده از روش نمایش و ایفای نقش جهت افزایش مهارتهای بنیادین کودکان خواهد بود چراکه این مهارتها در آینده گامی موثر نحوه تعاملات و عضویت در گروه های اجتماعی خواهد داشت؛ مهارتهای اجتماعی شامل روشهای ارتباطی کلامی، غیر کلامی، نوشتاری و تصویری هستند. این مهارتها گاهی با عنوان مهارتهای بین فردی یا نرم شناخته میشوند ترکیب رفتارهای کلامی و غیر کلامی در این مهارتها، شامل آغاز و پاسخ گویی به موقعیتهای مختلف است. این رفتارها می توانند شامل زبان گفتاری، زبان بدن حالات چهره و تماس چشمی باشند Mental Health Center Kids).
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد باغانی
دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان علامه طباطبایی سبزوار