مقایسه ی رصد چشمی در کودکان نا رسا خوان وبدون نارسا خوانی: تثبیت های چشمی، جهش های ساکاد و طول مدت خیرگی

چکیده: هدف: اختلال نارسا خوانی بعنوان یکی از شایع ترین مشکلات یادگیری، نیازمند روش های تشخیصی دقیق وعینی است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه قدرت تشخیصی متغیر های رصد چشمی ( تثبیت های چشمی، ساکاد ومدت خیرگی) در شناسایی کودکان نلرسا خوان انجام شد. روش: این پزوهش روی ۳۰ دانش اموز ۹ تا ۱۲ ساله (۱۵کودک نارسا خوان و۱۵  کودک عادی) انجام پذیرفت. شرکت کنندگان با استفاده از دستگاه ردیاب چشمی Tobi pro spectrumدر حین انجام تکلیف خواندن متن فارسی مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مربوط به حرکات چشم با روش اماری پیشرفته تحلیل شدند. یافته ها: این پژوهش به نتایج زیر دست یافت: ۱- همبستگی قوی ومعنادار بین تعدا تثبیت های چشمی ونارسا خوانی (p<۰/۰۱ )  ۲- همبستگی ضعیف برای متغیرهای ساکاد ومدت خیرگی (p<۰/۱>۰/۰۵) . نتیجه گیری: یافته ها حاکی از این است تعداد تثبیت های چشمی می تواند شاخص دقیق تر در غربالگری وتشخیص اولیه نارسا خوانی در کودکان مورد استفاده قرار گیرد. کلمات کلیدی: نا رسا خوانی، اختلال یاد گیری ویژه، رصد چشمی،  علوم اعصاب شناختی

کلیدواژه ها:

Dyslexia’ Special learning disability ’Eye tracking’ neuroscience’ Data mining ، نا رسا خوانی ، اختلال یاد گیری ویژه ، رصد چشمی ،  علوم اعصاب شناختی