اثر بخشی طرحواره درمانی بر کمالگرایی و نشخوار فکری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر مطالعه اثر بخشی طرحواره درمانی بر کمالگرایی و نشخوار فکری دانش آموزان می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر موقعیت میدانی و از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری یک ماهه همراه با گروه گواه میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه ۱۲ دوره متوسطه دوم شهر کرج در سال تحصیلی ۰۴- که بود در طی فراخوانی مجازی دعوت به شرکت در پژوهش شدند تعداد کل افراد ثبت نامی ۸۷ نفر بود که باتوجه به ملاکهای ورود به پژوهش از این بین تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگرین گشتند. گروه آزمایش تحت مداخله طرحواره درمانی به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای قرار گرفت و گروه گواه در این بازه مداخله ای دریافت نکرد. نتایج نشان داد که بین پیش آزمون با پس آزمون و پیگیری در متغیر کمالگرایی در سطح خطای کمتر از ۰/۰۵ تفاوت وجود دارد. همچنین بین پیش آزمون با پس آزمون و پیگیری متغیر نشخوار فکری در سطح خطای کمتر از ۰/۰۵ تفاوت وجود دارد بین پس آزمون و پیگیری هر دو متغیر تفاوت معناداری وجود ندارد. لذا طرحواره درمانی اثر معناداری بر کمالگرایی و نشخوار فکری در دانش آموزان داشته است و میتوان از این درمان جهت بهبود مشکلات روانشناختی دانش آموزان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، طرحواره درمانی ، کمالگرایی ، نشخوار فکری