اثر بخشی روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر کارکرد اجرایی در بیماران مبتلا به اختلال وسواسی- جبری

سابقه و هدف: اختلال وسواسی- جبری یک اختلال بسیار ناتوان ساز است که معمولا نیازمند درمان مادام العمر است، در نظر گرفته می شود. اختلال وسواسی- جبری از دیرباز از جمله مشکل ترین و مقاوم ترین اختلالات روانی شناخته شده اند. اکثر روان پزشکان متفق القول هستند که درمان حالات وسواسی یکی از مشکل ترین کارهایی است که ممکن است یک روان درمانگر یا روان پزشک با آن مواجه شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر کارکرد اجرایی در بیماران مبتلا به اختلال وسواسی- جبری بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه آزمایشی ۳۰ نفر از مراجعین مبتلا به اختلال وسواسی- جبری مراجعه کننده به سه مرکز مشاوره شهر ساری در سال ۱۴۰۳ با روش نمونه گیری هدفمند مورد مطالعه قرار گرفتند سپس به طور تصادفی در دو گروه مداخله روان پویشی فشرده کوتاه مدت (۱۵ نفر) و گروه شاهد (۱۵) نفر بدون اجرای مداخله جای گرفتند. مداخله روان پویشی فشرده کوتاه مدت طبق پروتکل تسکا و همکاران (۲۰۰۵) طی ۱۶ جلسه یک ساعت و نیم هفتگی اجرا شد. نمونه ها در دو مرحله پیش آزمون و آزمون به وسیله پرسشنامه کارکرد اجرایی نجاتی (۱۳۹۲) ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس پس تک متغیره با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS۲۴ آنالیز شد. یافته ها: تحلیل آماری نشان دهنده آن است که بین میانگین کارکرد اجرایی در دو گروه آزمایش و کنترل از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد درمان روان پویشی فشرده کوتاه مدت بر کارکرد اجرایی (P<۰.۰۵, F=۱۵/۳۲۰). بنابراین پس از تعدیل میانگین های دو گروه بر اساس نمره پیش، آزمون از لحاظ آماری معنادار می باشد. از این رو می توان نتیجه گرفت درمان روان پویشی فشرده کوتاه بر کارکرد اجرایی در بیماران مبتلا به اختلال وسواسی- جبری موثر است. نتیجه گیری: نتایج حاکی از اثربخشی روان پویشی فشرده کوتاه مدت بر کارکرد اجرایی در افراد مبتلا به اختلال وسواسی- جبری بود بنابراین می توان از این درمان در کنار سایر روش های درمانی پزشکی در مراکز مشاوره و کلینیک های روان پزشکی در جهت کاهش نیازها و مشکلات روانشناختی این گروه از افراد مبتلا بهره برد.

کلیدواژه ها:

روان پویشی فشرده و کوتاه مدت ، کارکرد اجرایی ، اختلال وسواسی- جبری