تاثیر آموزش اختصاصی سازی حافظه خودسرگذشتی بر توانایی تصمیم گیری و افسردگی در دانشجویان افسرده

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش اختصاصی سازی حافظه خودسرگذشتی بر توانایی تصمیم گیری و افسردگی دانشجویان افسرده دانشگاه اصفهان بود. روش طرح پژوهش نیمه آزمایشی همراه با گروه کنترل و ارزیابی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دختر مبتلا به اختلال افسردگی بود که به مرکز مشاوره دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی ۱۳۹۵ مراجعه کرده بودند. از بین آنها تعداد ۲۴ نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش گروهی اختصاصی سازی حافظه خودسرگذشتی را به مدت ۵ جلسه ۶۰ دقیقه ای دریافت کردند. ابزار پژوهش شامل آزمون برج لندن و پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم بود. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش گروهی اختص اه ی سازی حافظه خودسرگذشتی باعث افزایش معنادار نمرات تصمیمگیری و کاهش نمرات افسردگی گروه آزمایش در مراحل پس آزمون و پیگیری شده است (۰/۰۰۵>P). با توجه به نتایج یافتهها آموزش اختصاصی سازی حافظه خودسرگذشتی می تواند به عنوان یک روش مداخلهای مفید جهت بهبود توانایی تصمیم گیری و کاهش نشانههای افسردگی به کار رود.

کلیدواژه ها:

اختصاصی سازی حافظه خودسرگذشتی ، توانایی تصمیم گیری ، افسردگی