رابطه بین درماندگی آموخته شده با واکنش پذیری به استرس در افراد مبتلا به اختلال افسردگی غیربالینی

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین درماندگی آموخته شده با واکنش پذیری به استرس در افراد مبتلا به اختلال افسردگی غیربالینی انجام گردید. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی ۱۲۵ زن مبتلا با تشخیص اختلال افسردگی غیربالینی دارای پرونده در ۳ مرکز درمان اختلالات روانشناختی شهرستان سرخرود سال ۱۴۰۳ تشکیل داده اند با توجه به جدول کرجسی و مورگان با احتمال پرسشنامه های ناقص تعداد ۱۰۰ زن کسب نمره ۱۴ تا ۳۵ در پرسشنامه بک به روش در دسترس انتخاب گردید. در این پژوهش از سه پرسشنامه شامل پرسشنامه واکنش پذیری به استرس شولتز و همکاران (۲۰۱۱)، پرسشنامه درماندگی آموخته شده کوینلس و نلسون (۱۹۸۸)، پرسشنامه نارسایی شناختی برادبنت و همکاران (۱۹۸۲) و پرسشنامه افسردگی بک ۲ (۱۹۹۶) استفاده شد. روش آماری پژوهش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام بوده است. یافته ها نشان داد که بین درماندگی آموخته شده و واکنش پذیری به استرس در افراد مبتلا به اختلال افسردگی غیربالینی رابطه مثبت معنی داری در سطح ۰.۰۱ وجود دارد. در نتیجه بین درماندگی آموخته شده و واکنش پذیری به استرس در افراد مبتلا به اختلال افسردگی غیربالینی رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

درماندگی آموخته شده ، واکنش پذیری به استرس ، افسردگی غیربالینی