نقش تغذیه در مدیریت و بهبود علائم اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی یکی از اختلالات روان پزشکی مزمن و ناتوان کننده است که با نوسانات خلقی شدید بین فازهای شیدایی و افسردگی مشخص می شود. شواهد پژوهشی نشان می دهد که عوامل تغذیه ای می توانند در تعدیل علائم، بهبود کیفیت زندگی و کاهش خطر عود بیماری نقش حمایتی ایفا کنند. این مقاله به بررسی نقش مواد مغذی کلیدی از جمله اسیدهای چرب امگا-۳، ویتامین های گروه B، آنتی اکسیدان ها، مواد معدنی ضروری، پروبیوتیک ها و اسیدهای آمینه پیش ساز نوروترانسمیترها در مدیریت اختلال دوقطبی می پردازد. مطالعات نشان داده اند که کمبود برخی مواد مانند DHA و EPA، افزایش نسبت امگا-۶ به امگا-۳، یا کاهش سطوح ویتامین های B۹ و B۱۲ می تواند با افزایش التهاب سیستمیک و اختلال عملکرد عصبی همراه باشد. از سوی دیگر، اصلاح این کمبودها از طریق رژیم غذایی هدفمند یا مکمل یاری می تواند به بهبود ثبات خلق، کاهش تحریک پذیری، ارتقای عملکرد شناختی و تعدیل مسیرهای التهابی کمک کند. اگرچه شواهد موجود امیدوارکننده است، اما برای تعیین دوزهای بهینه، بررسی اثرات بلندمدت و تبیین دقیق مکانیسم های عمل مداخلات تغذیه ای در اختلال دوقطبی، انجام مطالعات بالینی بیشتر ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، اختلال دوقطبی ، تغذیه ، سلامت روان ، مواد مغذی