بررسی رابطه بین مدت زمان استفاده از شبکه های اجتماعی و کیفیت روابط خانوادگی با اعتماد به نفس نوجوانان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه مدت زمان استفاده از شبکه های اجتماعی و کیفیت روابط خانوادگی با اعتماد به نفس نوجوانان بود. طرح این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان متوسطه اول و دوم ساکن در شهر مشهد در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۴ و ۱۴۰۴ بود که از این جامعه نمونه ای به حجم ۱۰۲ نفر و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اعتماد به نفس آیزنک (۱۹۷۲)، پرسشنامه کیفیت تعاملات خانوادگی سمنانی (۱۴۰۰) و پرسشنامه میزان استفاده از شبکه های اجتماعی رسول آبادی (۱۳۹۴) بود. داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و نیز تحلیل رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS-۲۷ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که کیفیت تعاملات خانوادگی و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی توانسته اند اعتماد به نفس در نمونه مورد پژوهش را به میزان ۱۷ درصد پیش بینی نمایند. همچنین، کیفیت تعاملات خانوادگی (p<۰.۰۲۰، β=۰.۲۶) و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی (p<۰.۰۴۶، β=۰.۲۰) قادر به پیش بینی اعتماد به نفس در نوجوانان بودند. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود که برای دانش آموزان کارگاه هایی در خصوص افزایش سواد رسانه ای برگزار شود. همچنین، تشکیل کارگاه هایی برای افزایش اعتماد به نفس نوجوانان و نیز دوره های مشترک بین دانش آموزان و خانواده آنها برای افزایش صمیمیت و بهبود روابطشان، نیز پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، استفاده از شبکه های اجتماعی ، کیفیت روابط خانوادگی ، نوجوانان