پاشانی بودن متن و الهی بودن آن، ملازمه یا عدم ملازمه؟ (مطالعه موردی قران و عهدین)

قرآن کریم و عهدین دراین که از اجزاء یا فصول مختلفی تشکیل شده اند با هم مشترک اند. این فصول در قرآن «سوره» و در عهدین «سفر» و «کتاب» نامیده می شوند. برخلاف عهدین که مطالب آن غالبا همانند کتاب های بشری از نظم خطی برخوردار و مطالب هر سفر معمولا حول یک موضوع خاص یا عام است، سوره های قرآن البته به استثنای سوره های کوچک و برخی سوره های جمعی النزول معمولا موضوع و نظم خاصی ندارند و گویا مطالب متنوع و مختلفی درکنارهم پراکنده شده اند! (پاشانی بودن قرآن) به باور برخی نظم بشری عهدین، نشان دهنده بشری بودن آن و نظم غیربشری آیات سوره های قرآن، نشانه الهی بودن آن است؛ اما مطابق این پژوهش که با ابزار کتابخانه ای و روش تحلیل انتقادی انجام شده، نه ساختار عهدین و شباهت آن به کتاب های بشری، دلیل بر الهی نبودن آن است، و نه ساختار پاشانی اغلب سوره های بلند قرآن و عدم شباهت آن به نظم موجود در اغلب کتاب های بشری، دلیلی بر الهی بودن آن است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، عهدین ، چینش آیات ، نظم خطی بایبل ، مناسبت و نظم آیات ، پراکندگی آیات ، تناسب آیات