گونه شناسی روایات تفسیری اهل بیت (علیهم السلام) درآیات متشابه قرآن

این پژوهش به بررسی گونه شناسی روایات تفسیری اهل بیت (ع) در مواجهه با آیات متشابه قرآن پرداخته است. مسئله اصلی این تحقیق، شناسایی انواع روایات تفسیری و تحلیل نقش آن ها در رفع ابهامات و تشابهات آیات قرآن است. اهمیت این موضوع از آنجا ناشی می شود که آیات متشابه به دلیل ابهامات مفهومی، همواره چالشی برای مفسران بوده و روایات اهل بیت (ع) به عنوان منابع معتبر تفسیری، نقش کلیدی در تبیین این آیات دارند. روش تحقیق به صورت کیفی و توصیفی- تحلیلی بوده و داده ها از منابع تفسیری و حدیثی شیعه به صورت هدفمند گرد آوری و با استفاده از تحلیل محتوای کیفی بررسی شده اند. یافته ها نشان می دهد که روایات تفسیری اهل بیت (ع) در دو دسته کلی ناظر به ظاهر آیات و بیان مصادیق تقسیم بندی می شوند و هر یک با روش هایی مانند ایضاح لفظی، بیان شان نزول، توضیح مفاهیم کلیدی، نقد روایات و تفاسیر ناصحیح، جری و تطبیق، به رفع تشابه و تبیین معانی آیات کمک می کنند. این پژوهش چارچوبی نظری برای گونه شناسی روایات تفسیری ارائه کرده و نشان می دهد که اهل بیت (ع) از روش شناسی نظام مند و هدفمندی در تفسیر آیات متشابه بهره برده اند.

کلیدواژه ها:

روایات تفسیری ، اهل بیت(ع) ، آیات متشابه ، گونه شناسی ، تاویل ، جری ، تطبیق