تاثیرآموزش مبتنی بر پروژه بریادگیری فعال دانش اموز

در عصر تحولات آموزشی و نیاز به توسعه مهارت های قرن بیست و یکم، روش های سنتی تدریس دیگر پاسخ گوی نیازهای یادگیرندگان نیستند. آموزش مبتنی بر پروژه (Project-Based Learning) به عنوان رویکردی نوین و دانش آموزمحور، توانسته است جایگاه ویژه ای در ارتقاء یادگیری فعال و عمیق دانش آموزان پیدا کند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر پروژه بر یادگیری فعال دانش آموزان و تحلیل نقش آن در افزایش انگیزش، تعامل، تفکر انتقادی و خودکارآمدی آنان است.این مطالعه با بهره گیری از روش تحقیق کیفی و رویکرد تحلیل تماتیک انجام شده است. داده ها از طریق مشاهده مستقیم، مصاحبه نیمه ساختاریافته با دانش آموزان و معلمان، و بررسی مستندات پروژه های آموزشی گردآوری شده و با استفاده از کدگذاری باز و محوری تحلیل شده اند.یافته های پژوهش نشان می دهد که آموزش مبتنی بر پروژه تاثیر چشم گیری بر یادگیری فعال دانش آموزان دارد. مشارکت در پروژه ها موجب افزایش انگیزش درونی، تقویت مهارت های حل مسئله، رشد تفکر انتقادی، بهبود توانایی کار گروهی و ارتقاء حس مالکیت نسبت به فرآیند یادگیری شده است. همچنین، نقش معلم از انتقال دهنده صرف به تسهیل گر یادگیری تغییر یافته و فضای کلاس درس به محیطی پویا و مشارکتی تبدیل شده است. نوآوری این پژوهش در ارائه چارچوب اجرایی بومی سازی شده برای پیاده سازی موثر آموزش مبتنی بر پروژه در مدارس ایرانی است که می تواند به عنوان الگویی کاربردی برای سیاست گذاران آموزشی، مدیران مدارس و معلمان مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر پروژه ، یادگیری فعال ، انگیزش درونی ، تفکر انتقادی ، خودکارآمدی ، تحلیل تماتیک ، آموزش نوین ، مدارس ایرانی