نقش بازخورد فوری در تثبیت یادگیری زیست شناسی

در این مقاله، به بررسی نقش بازخورد فوری در فرایند تثبیت یادگیری زیست شناسی پرداخته می شود. یادگیری موثر و پایدار زیست شناسی، به عنوان یکی از ارکان اساسی آموزش علوم، از اهمیت حیاتی در توسعه دانش و تربیت نسل های آینده برخوردار است. با توجه به نقش کلیدی بازخورد در فرآیندهای شناختی و ادراکی، این پژوهش به دنبال درک عمیق تری از تاثیر ارائه بازخورد فوری و بلافاصله پس از انجام فعالیت های یادگیری بر تثبیت و بازیابی اطلاعات زیست شناسی است. هدف اصلی، شناسایی مکانیسم های روانشناختی و شناختی دخیل در این فرآیند، از جمله نقش بازخورد در تقویت شبکه های عصبی مرتبط با مفاهیم زیست شناسی، بهبود عملکرد حافظه و افزایش انگیزه یادگیری است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بازخورد فوری، به خصوص در قالب های ساختارمند و مرتبط با محتوای آموزشی، باعث افزایش قابل توجه در ماندگاری اطلاعات و ارتقاء توانایی در حل مسئله می شود. همچنین، ارائه بازخورد فوری، با فعال سازی فرآیندهای خودتنظیمی یادگیرنده، منجر به افزایش مسئولیت پذیری و خود ارزیابی در فرایند یادگیری می گردد. در نهایت، این پژوهش پیامدهایی برای طراحی برنامه های آموزشی زیست شناسی و توسعه ابزارهای یادگیری مبتنی بر بازخورد فوری دارد و می تواند در بهبود کیفیت آموزش و افزایش اثربخشی روش های تدریس، خصوصا در زمینه های میان رشته ای مانند علوم تربیتی و روانشناسی شناختی، موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

بازخورد فوری ، تثبیت یادگیری ، یادگیری زیست شناسی ، روانشناسی تربیتی ، علوم شناختی