استفاده از ارزش های معماری بومی در جهت نیل به معماری پایدار

چند دهه از مطرح شدن معماری پایدار می گذرد و راهکارهای بسیاری توسط آن، برای حل بحران های معاصر ارائه شده است؛ اما پایداری درمعماری طبق اصول از پیش تعیین شده اتفاق نمی افتد و فرآیندی پویا و همه جانبه است. لذا جهت تحقق کامل آن پرداختن به ویژگی های معماریبومی از آن جهت که برخی روابط اجتماعی و اقتصادی با محیط طبیعی و نمادهای فرهنگی به طور ماهرانه انعکاس می یابد ، امری لازم و ضروریاست. بنابراین جهت تحقق کامل پایداری، پرداختن به ویژگی های معماری بومی غیرقابل اجتناب به نظر می رسد. معماری بومی در ایران نه تنها پاسخگوی نیازهای انسان بوده، بلکه فراتر از آن و در جهت رشد و تعالی آن نیز عمل می نموده است. بنابراین درک اصول معماری بومی در این راستا بسیار با ارزش است. لذا در پژوهش حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و رویکرد توصیفی، به درک اهمیت معماری بومی در جهت تحقق معماری پایدار پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

پایداری ، معماری بومی ، معماری پایدار