بررسی عوامل موثر شاخصهای خروجی پارکهای علم و فناوری بر رشد اقتصادی

با توجه به مزایای اقتصاد دانش بنیان در ایجاد رشد اقتصادی کشورها و نقش پارکهای علم و فناوری کشور در دانش بنیان در تحقیق حاضر تاثیر مولفه های خروجی پارکهای علم و فناوری ایران بر رشد اقتصادی طی بازه زمانی ۱۴۰۰-۱۳۹۰ با استفاده از رویکرد غیر خطی رگرسیونی انتقال ملایم لجستیک پرداخته شد. با توجه به رابطه غیر خطی بین متغیرها، صادرات دوره جاری به عنوان متغیر انتقال انتخاب شد و مقدار آستانه متغیر انتقال ۱/۰۸ محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که اثر گذاری رشد صادرات پارکهای علم و فناوری بر رشد اقتصادی در دو رژیم مختلف متفاوت است. در رژیم اول که نرخ رشد صادرات کمتر از ۱/۰۸ است، تاثیر رشد صادرات بر رشد اقتصادی منفی و تاثیر اشتغال ایجاد شده مثبت می باشد. اما در رژیم دوم که مقادیر رشد صادرات بیشتر از مقدار آستانه متغیر انتقال است، اثر رشد صادرات مثبت و معنادار بر رشد اقتصادی کشور است. به عبارت دیگر، اگر شرایط اقتصادی در رژیم اول باشد، افزایش اشتغال در پارکهای علم و فناوری باید مورد توجه قرار بگیرد و در رژیم دوم، رشد صادرات در اولویت قرار داد.

کلیدواژه ها:

پارک علم و فناوری ، رشد اقتصادی ، ایران ، اقتصاد دانش بنیان ، رگرسیون ، انتقال ملایم لجستیک