آلودگی هوابر حوادث قلبی - عروقی در روی بیماران در شهر تهران

گسترش شهرنشینی و توسعه شهرها به همراه ازدیاد جمعیت و تغییرات جوی بر زندگی روزانه انسان تاثیرات فراوانی داشته و سالیانه افراد زیادی مبتلابه بیماریهای قلبی عروقی شده و منجر به فوت آنان می گردد به لحاظ اینکه تهران منطقه (شش) یکی از بزرگترین شهرهای آلوده ایران است در این مطالعه به اثرات اقلیمی و آلاینده های هوا بر بیماریهای قلبی- عروقی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در پژوهش حاضر با استفاده از روشهای تحلیل آمار توصیفی و استنباطی به مطالعه و ارزیابی تاثیر عناصر اقلیمی و آلاینده های هوای شهر تهران بر میزان ورودی بیماران قلبی عروقی بالای ۱۴ سال واقع در بیمارستان مرکز قلب منطقه (۶) پرداخته شده است. یافته های پژوهش نتایج حاصله نشان میدهد که از بین عناصر اقلیمی، حداکثر و میانگین دما بیشترین اثر را به ترتیب بر روی مبتلایان به بیماری، UA (آنژین صدری), Arrhythmi و Post MI Angina داشته و با استفاده از روش آماری لجستیک در هر دو جنس زن و مرد در سطح معناداری ۰/۰۵>P برآورد شده اند و این درجه معنی داری با افزایش سن بیشتر خود را نشان داده است. از بین عناصر اقلیمی, سرعت باد و وزش باد با بیماران NSTEMI و عنصر بارش با بیماران STEMI ارتباط وجود داشته است. در نتایج به دست آمدهی دیگر مشخص شد که از بین آلاینده های هوایی، SO۲،۰۳ CO۲ بیشترین همبستگی مثبت را با بیماران UA Post MI Angina Arrhythm نشان داده اند به طور کل بین آلاینده های هوایی (O۳،PM۱۰ ،PM۲.۵،SO۲،NO۲،CO۲)، و بیماران قلبی عروقی رابطه ی معناداری دیده شده است. لازم به ذکر است که در بعضی موارد بین آلاینده های هوای و بیماران قلبی همبستگی منفی دیده شده است که این مسئله حاکی از آن است که با کاهش بعضی آلاینده ها از جمله CO۲، از تعداد بیماران قلبی عروقی کاسته شده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، عناصر اقلیمی ، بیماریهای قلبی-عروقی