رابطه بین استفاده از فضای مجازی و سواد سلامت با خودکارآمدی در معلمان دوره متوسطه اول شهر آغاجاری

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین استفاده از فضای مجازی و سواد سلامت با خودکارآمدی در معلمان مقطع متوسطه اول شهر آغاجاری بود. به همین منظور از بین کلیه معلمان مقطع متوسطه اول شهر آغاجاری تعداد ۱۳۲ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تمام شمار انتخاب شدند و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲)، پرسشنامه استفاده از فضای مجازی لی و همکاران (۲۰۰۵)، پرسشنامه سواد سلامت منتظری و همکاران (۱۳۹۳) بوده است. برای تحلیل دادهها توصیف وضعیت موجود از میانگین انحراف معیار حداقل و حداکثر نمرات و هم چنین جهت تحلیل فرضیههای تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار ۲۶ Spss انجام شد. نتایج یافتهها نشان داد که رابطه بین متغیرهای استفاده از فضای مجازی با خودکارآمدی (۰/۴۲۴، ۰/۰۱>p)، و سواد سلامت با خودکارآمدی (۰/۱۳۹۶، ۰/۰۱ مثبت و معنی دار هستند. همچنین براساس ضرایب رگرسیون چندگانه از بین متغیرهای پیشبین استفاده از فضای مجازی با ۰/۳۶۵، ۰/۰۱>P)، بهترین پیش بینی کننده خودکارآمدی محسوب میشود.

کلیدواژه ها:

استفاده از فضای مجازی ، سواد سلامت ، خودکارآمدی ، معلمان