بررسی رابطه رهبری سمی و رفتارهای کاری ضد بهره وری با نقش میانجی ناهنجاری سازمانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رهبری سمی و رفتارهای کاری ضد بهره وری با نقش میانجی ناهنجاری سازمانی صورت گرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر روش و ماهیت توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری در این تحقیق کارکنان مدیریت مراکز پزشکی شهرداری مشهد می باشد. با استفاده از فرمول کوکران، ۹۵ نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه رهبری سمی اشمیت (۲۰۰۸)، متغیر رفتارهای کاری ضد بهره وری از پرسشنامه استاندارد بنت (۲۰۰۰) و متغیر ناهنجاری سازمانی از پرسشنامه استاندارد اسرول (۱۹۶۵) استفاده شده است. پایایی پرسشنامه مذکور با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای رهبری سمی (۰/۷۹۷)، رفتارهای کاری ضد بهره وری (۰/۷۵۱) و ناهنجاری سازمانی (۰/۸۰۵) بدست آمد و روایی محتوا و صوری پرسش نامه نیز مورد تایید قرار گرفت. برای آزمودن مدل تحقیق و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Smart Pls۲.۰ و به روش معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد، با افزایش سطح رهبری سمی و همچنین ناهنجاری سازمانی، رفتارهای کاری ضد بهره وری در بین کارکنان افزایش می یابد. همچنین ناهنجاری سازمانی رابطه رهبری سمی و رفتارهای کاری ضد بهره وری کارکنان را میانجی گری می نماید.

کلیدواژه ها:

رهبری ، سمی ، ناهنجاری ، سازمانی ، رفتارهای کاری ضد بهره وری