بررسی رابطه هوش عاطفی و رضایت شغلی با نقش میانجی فرسودگی شغلی در معلمان مدارس ابتدایی دولتی شهر آزادشهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی فرسودگی شغلی در رابطه بین هوش عاطفی و رضایت شغلی در میان معلمان مدارس ابتدایی دولتی شهر آزادشهر انجام شده است. در این تحقیق از رویکرد توصیفی-همبستگی بهره گرفته شده و ابزار گردآوری داده ها شامل سه پرسش نامه استاندارد: هوش عاطفی دنیز، فرسودگی شغلی مازلاک و رضایت شغلی یئون و تای بوده است. جامعه آماری شامل معلمان شاغل در مدارس ابتدایی آزادشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۲–۱۴۰۳ بود که از بین آنان ۱۴۴ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. تحلیل داده ها با نرم افزارهای Smart-PLS و SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد که هوش عاطفی رابطه مثبت و معناداری با رضایت شغلی و رابطه منفی معناداری با فرسودگی شغلی دارد. همچنین فرسودگی شغلی تاثیر منفی و معناداری بر رضایت شغلی دارد. تحلیل مسیر نیز نشان داد که فرسودگی شغلی نقش میانجی معناداری در رابطه بین هوش عاطفی و رضایت شغلی ایفا می کند. این یافته ها حاکی از اهمیت ارتقاء هوش عاطفی در کاهش فرسودگی و افزایش رضایت شغلی معلمان هستند. پژوهش حاضر می تواند برای سیاست گذاران آموزشی، مدیران مدارس و مشاوران منابع انسانی در بهبود سلامت روانی و عملکرد شغلی معلمان مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

هوش عاطفی ، رضایت شغلی ، فرسودگی شغلی ، معلمان ، آموزش ابتدایی ، نقش میانجی