واکاوی پویایی های سیاست خرید تضمینی بر تولید و توسعه محصولات کشاورزی استراتژیک در ایران با بهره گیری از مدل خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی

این تحقیق به بررسی تاثیر سیاست خرید تضمینی بر تولید محصولات کشاورزی استراتژیک در ایران طی سال های ۱۳۷۹ تا ۱۴۰۲ می پردازد. در این راستا، از مدل اقتصادسنجی خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی (ARDL) برای تحلیل روابط میان متغیرها استفاده شده است. داده های سری زمانی سالانه مربوط به محصولات گندم، جو، کلزا و چغندر قند به عنوان نمونه انتخاب شده اند. یافته ها حاکی از آن است که در کوتاه مدت، سطح زیر کشت و میزان یارانه های پرداختی اثر مثبت و معناداری بر تولید دارند، اما این رابطه در بلندمدت فاقد معناداری آماری است. همچنین، آزمون های ایستایی، هم انباشتگی و تصحیح خطا نشان دهنده پایداری ضعیف در روابط بلندمدت میان متغیرها هستند. از سوی دیگر، چالش هایی نظیر تاخیر در اعلام قیمت ها، عدم انطباق آن با هزینه واقعی تولید، نبود زیرساخت های لازم، و ناهماهنگی نهادی، از عوامل اصلی کاهش اثربخشی سیاست خرید تضمینی در سطح کلان کشور محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

سیاست خرید تضمینی ، محصولات کشاورزی استراتژیک ، اقتصاد کشاورزی ، خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی