مطالعه ی تطبیقی روش آموزش امال و انشا در ایران و کشورهای پیشرو در آموزش امال و انشا(مثل فنالند و ژاپن)

این مقاله به مقایسه روشهای آموزش امال و انشا در ایران با دو کشور پیشرو، فنالند و ژاپن می پردازد. در ایران، تمرکز بر روشهای سنتی مانند دیکته و رونویسی است که اغلب به ضعف در نگارش خالقانه منجر می شود. در مقابل، فنالند از رویکرد تلفیقی و فرایند نگار استفاده می کند که نگارش را با سایر دروس ترکیب کرده و بر خالقیت و نگارش برای اهداف واقعی تاکید دارد. ژاپن نیز با تمرکز بر دقت، نظم و خوشنویسی، نگارش را به عنوان یک مهارت فرهنگی و هنری آموزش می دهد. این پژوهش از روش تحلیل محتوا و تطبیقی استفاده کرده و در نهایت، پیشنهاداتی را برای بهبود کیفیت آموزش نگارش در ایران ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش تطبیقی ، آموزش امال ، آموزش انشا ، رویکردهای نوین آموزشی ، فنالند ، ژاپن ، ایران