انسان شناسی کسب وکار در عصر انقلاب های صنعتی چهارم و پنجم

جهان در آستانه تحولات بی سابقه ای است که ریشه در انقلاب های صنعتی چهارم و پنجم دارند. این دگرگونی ها نه تنها ساختارهای اقتصادی و اجتماعی، بلکه ماهیت وجودی انسان و جایگاه او در جهان کار را به چالش می کشند. انقلاب صنعتی چهارم، با محوریت فناوری های سایبر-فیزیکی نظیر هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و کلان داده، بر بهره وری و اتوماسیون تاکید دارد، در حالی که انقلاب صنعتی پنجم، رویکردی انسان محورتر، با تمرکز بر پایداری، تاب آوری و همکاری انسان-ماشین را دنبال می کند. این مقاله با اتخاذ رویکرد انسان شناسی کسب وکار، به بررسی ابعاد فلسفی، اجتماعی و اقتصادی این انقلاب ها می پردازد. پس از ارائه ی مقدمه ای بر سیر تحولات صنعتی و بیان مسئله چالش برانگیز هویت و ارزش انسانی در مواجهه با فناوری های پیشرفته، یک چارچوب نظری جامع برای تحلیل این پدیده ها معرفی می شود. بخش عمده مقاله، تحت عنوان "داده های پژوهشی (متن اصلی مقاله)"، به تفصیل به بررسی مدل های چندگانه انسانی (همچون انسان الگوریتمی، انسان متعالی، انسان هوموساکر و ترابشریت) در بستر هر دو انقلاب صنعتی، و نسبت این مدل ها با الگوهای نوین کسب وکار می پردازد. این تحلیل با هدف واکاوی عمیق پیامدها و ترسیم چشم اندازهای آینده برای انسان و کسب وکار صورت می گیرد. در نهایت، با ارائه نتیجه گیری های جامع، پیشنهاداتی برای سیاست گذاری، آموزش و پژوهش های آتی در راستای دستیابی به آینده ای پایدار، اخلاقی و انسان محور ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

انقلاب صنعتی چهارم و پنجم ، انسان شناسی کسب وکار ، ترابشریت ، هوش مصنوعی ، کسب وکار