بررسی نقش طراحی شهری مقاوم در کاهش آسیب پذیری زیرساخت ها در برابر بحران ها

با افزایش شدت و فراوانی بحران های طبیعی و انسانی در سال های اخیر، ضرورت توجه به توسعه شهرهای مقاوم و تاب آور بیش از پیش احساس می شود. طراحی شهری مقاوم به عنوان رویکردی نوین در برنامه ریزی و توسعه شهری، می تواند با کاهش آسیب پذیری زیرساخت های حیاتی، تاب آوری شهرها را در مواجهه با بحران ها افزایش دهد. این مطالعه با هدف بررسی نقش طراحی شهری مقاوم در کاهش آسیب پذیری زیرساخت های شهری، به ویژه در حوزه های حمل ونقل، برق، آب و فاضلاب انجام شد. روش تحقیق ترکیبی، شامل تحلیل اسنادی، پرسشنامه و مصاحبه با ۴۵ کارشناس و مدیر شهری در استان ایلام بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و روش های توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها نشان دادند که به کارگیری اصول طراحی مقاوم، مانند انعطاف پذیری ساختارها، تنوع بخشی در کاربری ها، جانمایی بهینه تجهیزات و توسعه فضاهای سبز، توانسته است به طور معناداری سطح آسیب پذیری زیرساخت ها را کاهش دهد. همچنین، چالش هایی نظیر محدودیت بودجه، ضعف زیرساخت های فناوری و کمبود آموزش مطرح گردید. نتایج پژوهش چارچوبی کاربردی برای مدیران شهری و برنامه ریزان فراهم کرده است تا با بهره گیری از طراحی شهری مقاوم، تاب آوری و پایداری شهرها را ارتقا دهند.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری مقاوم ، آسیب پذیری ، زیرساخت های شهری ، تاب آوری ، بحران ، توسعه پایدار