نقش مدیریت شهری در تحقق عدالت فضایی؛ ارزیابی توزیع عادلانه خدمات شهری

تحقق عدالت فضایی به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار شهری، همواره از دغدغه های مهم در عرصه مدیریت شهری به شمار می رود. این پژوهش با هدف بررسی نقش مدیریت شهری در توزیع عادلانه خدمات شهری و تحلیل میزان تحقق عدالت فضایی انجام شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از داده های کتابخانه ای و میدانی انجام شده است. داده های مکانی مرتبط با توزیع خدمات شهری شامل فضاهای سبز، مراکز بهداشتی، آموزشی، حمل ونقل عمومی و امکانات فرهنگی، با استفاده از نرم افزار GIS تحلیل شده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که توزیع خدمات شهری در مناطق مورد مطالعه به شدت نامتوازن بوده و دسترسی به امکانات در مناطق برخوردار به مراتب بالاتر از مناطق کم برخوردار است. تحلیل های آماری نیز حاکی از وجود همبستگی مثبت و معنادار بین توسعه یافتگی مناطق و میزان برخورداری از خدمات می باشد. این نتایج موید آن است که مدیریت شهری کنونی نتوانسته عدالت فضایی را به طور موثر محقق سازد و لازم است با اصلاح ساختارهای تصمیم گیری، توجه به داده های فضایی و افزایش مشارکت شهروندان، گام های موثری در جهت توسعه عادلانه شهری برداشته شود. این پژوهش با ارائه پیشنهاداتی در زمینه برنامه ریزی فضایی و تخصیص عادلانه منابع، می تواند راهنمای مناسبی برای مدیران و سیاست گذاران شهری باشد.

کلیدواژه ها:

عدالت فضایی ، مدیریت شهری ، توسعه پایدار ، خدمات شهری ، توزیع فضایی