پرستاری و پدافند غیر عامل در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل

مقدمه: تاریخ پرفراز و نشیب جوامع بشری نشان می دهد که تهدید و امنیت، تهاجم و دفاع همواره با زندگی انسان ها همراه بوده اند. در طول تاریخ پنج هزار ساله تمدن بشری، حدود چهارده هزار تهاجم رخ داده است که منجر به جان باختن بیش از چهار میلیارد نفر شده است. نکته قابل توجه این است که بیش از ۸۰ درصد این قربانیان، غیرنظامیان بوده اند. با افزایش تعداد جنگ ها، به ویژه در یک قرن اخیر، و افزایش آسیب های ناشی از آن، تلاش های سیاسی و دیپلماتیک برای کاهش و جلوگیری از وقوع جنگ ها و تلاش های نظامی برای تقویت بنیه دفاعی کشورها افزایش یافته است. همچنین، مدیران، مسئولان و برنامه ریزان به دنبال کاهش آسیب ها و تلفات از طریق رویکردهای مختلف در ابعاد و حوزه های گوناگون هستند. این تلاش ها امروزه در قالب یک علم به نام پدافند غیرعامل مورد توجه قرار گرفته و به طور جدی در دستور کار مسئولان و برنامه ریزان قرار دارد( فصلنامه پرستار و پزشک در رزم/ بهار / ۱۴۰۰سال نهم / ص۱۶) . در شرایط بحرانی، مانند جنگ، با استفاده از پدافند غیرعامل می توان از وارد شدن خسارات مالی به تاسیسات حیاتی و نظامی و تلفات انسانی جلوگیری نمود و یا میزان این خسارات و تلفات را با حداقل ممکن کاهش داد. با توجه به اهمیت مراکز بهداشت و درمان، بیمارستانها، یکی از این تاسیسات حیاتی بوده و لزوم آمادگی این تاسیسات جهت پیاده سازی راهبردهای پدافند غیرعامل ضروری می باشد. در این راستا،چالش های پیش روی ادغام پدافند غیرعامل در برنامه های آموزشی و عملیاتی پرستاری، از قبیل نیاز به به روزرسانی دانش، کمبود منابع، و لزوم هماهنگی بین بخشی، مورد تحلیل قرار گرفته و در نهایت، راهکارهای پیشنهادی برای تقویت ظرفیت های پرستاری در این حوزه ارائه می گردد. این راهکارها شامل توسعه برنامه های آموزشی جامع و تخصصی، تدوین پروتکل های عملیاتی مشترک با سازمان های ذیربط دفاعی و امنیتی، ارتقاء زیرساخت های فیزیکی و سایبری مراکز درمانی، و تقویت نقش جامعه محور پرستاران در افزایش آگاهی عمومی و آمادگی های اولیه، است. توانمندسازی جامعه پرستاری

کلیدواژه ها:

پرستار و کادر درمان ، پدافند غیر عامل ، مدیریت سلامت ، جنگ