ارزیابی معبر شهری با رویکرد خیابان کامل مورد پژوهی : خیابان ستارخان تهران

موقیت قرارگیری منطقه ی دو شهر تهران که در یکی از اصلی ترین گره های ترافیکی و ورودی های شهر تهران قرار گرفته است، باعث افزایش سفرهای اتومبیل محور شده که فراتر از توان شبکه ی حمل و نقلی این منطقه است. این عوامل نیاز منطقه به مناسب سازی و ظرفیت پذیری معابر را آشکار می سازد. در پاسخ به این شرایط، شهرسازان ایده ی خیابان کامل را که نمونه ای از اقدامات معاصر برای مبارزه با پارادایم خودرو محور است ارائه دادند. فلسفه ی رویکرد خیابان کامل برقراری ارتباط بین نیازهای مردم، طراحی، پیاده سازی، بهره برداری و نگهداری از شبکه های حمل ونقل و بالا تر از آن توجه به سلامت شهروندان در پاسخگویی به نیازهای ایمنی و دسترسی کاربران در تمام سنین و توانایی ها است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی-تحلیلی بوده و برای تجزیه وتحلیل داده ها مدل کمی در نظرگرفته شده است و در آن سعی گردیده است تا امکان بازگشت انسان به حیات شهری ، افزایش میل به پیاده روی و دوچرخه سواری ،افزایش سلامت شهروندان ، کاهش استفاده از خودروی شخصی و آلودگی های محیطی از طریق شاخصه های خیابان کامل مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ساماندهی خیابان ، معبر شهری ، خیابان کامل ، انسان محوری ، ستارخان