شاخص های کیفیت زندگی در مجتمع های مسکونی با تاکید بر هویت مکان

همانطور که هر فرد دارای هویتی متمایز از دیگری می باشد؛ هر مکان نیز هویت منحصر به فرد خود را دارد. مجتمع مسکونی، متشکل از واحدهای مسکونی منفرد، باید تعامل متقابل بین ساکنین را به منظور ایجاد و حفظ هویت مکان تقویت کند. امروزه هویت در شهرها، تحت عواملی مانند ساخت و سازهای ناهمگون و عدم وجود روابط همسایگی از بین رفته است. عدم توجه به این امر، سبب ایجاد حس عدم تعلق در ساکنین گشته است که عامل اصلی بحران هویت می باشد. در راستای این امر، مقاله حاضر سعی دارد تا با مرور مطالعات اندیشمندان در این حوزه به تبیین شاخص های ارتقاء کیفیت زندگی با تمرکز بر حس تعلق بپردازد. در این مقاله، با استفاده از روش کیفی و تحلیل محتوی، به بررسی و تحلیل مطالعات انجام شده در زمینه هویت مکان و تاثیر آن بر افزایش کیفیت زندگی در مجتمع های مسکونی پرداخته می شود و جمع بندی مطالب به دستیابی راهکارهایی در راستای ارتقاء کیفیت زندگی بوسیله ارتقاء کیفیت محیط و با بکارگیری حس تعلق و هویت مکان می انجامد. نتایج حاصل از این مطالعه، نشان می دهد که تعاملات اجتماعی و حس تعلق، بیشترین میزان تاثیر را بر خلق هویت مکان دارند.

کلیدواژه ها:

هویت ، حس تعلق ، مجتمع مسکونی ، تعاملات اجتماعی ، کیفیت محیط