تحلیل اهمیت هنر در برنامه درسی رسمی ایران و مقایسه با نظام های آموزشی پیشرفته

هنر به عنوان یکی از مولفه های اساسی تربیت همه جانبه، نقش بسزایی در رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان ایفا می کند. در نظام آموزشی ایران، جایگاه هنر در برنامه درسی رسمی همواره با چالش ها و محدودیت هایی همراه بوده است، به گونه ای که ساعت های اختصاص یافته به آموزش هنر و تنوع فعالیت های هنری در مقاطع مختلف تحصیلی محدود بوده و بیشتر جنبه های عملی و تجربی هنر مورد توجه قرار گرفته اند تا رویکردهای خلاقانه و بین رشته ای. این مقاله با استفاده از روش مروری تحلیلی، به بررسی جایگاه هنر در برنامه درسی رسمی ایران پرداخته و آن را با نظام های آموزشی پیشرفته در کشورهای توسعه یافته مقایسه می کند. نتایج نشان می دهد که در کشورهای پیشرفته، هنر نه تنها به عنوان یک رشته مستقل، بلکه به عنوان ابزاری برای توسعه تفکر خلاق، حل مسئله و تقویت مهارت های زندگی در تمامی رشته ها و مقاطع تحصیلی ادغام شده است. این پژوهش همچنین به چالش ها و محدودیت های اجرایی جایگاه هنر در ایران اشاره کرده و راهکارهایی برای ارتقای جایگاه هنر در برنامه درسی رسمی، از جمله آموزش معلمان متخصص، توسعه زیرساخت ها و بازنگری در محتوای درسی، ارائه می دهد. بررسی تطبیقی با نظام های آموزشی پیشرفته، افق های جدیدی برای بازمهندسی برنامه درسی هنر در ایران ارائه می کند و تاکید بر ضرورت ایجاد تعامل میان هنر و سایر حوزه های یادگیری دارد تا پرورش خلاقیت، تفکر انتقادی و توسعه مهارت های چندجانبه دانش آموزان تحقق یابد.

کلیدواژه ها:

هنر ، برنامه درسی رسمی ، آموزش هنری ، نظام آموزشی ایران ، نظام های آموزشی پیشرفته ، یادگیری خلاق