کاربرد توام روش فرایند سلسله مراتی و تحلیل پوششی داده ها در ارزیابی عملکرد واحدهای خدمات عمومی

ایران اولین کشور آسیایی است که درسال 1327 شروع به برنامه ریزی اقتصادی کرده اما با وجود صرف زمان و هزینه های کلان هنوز موفق به صنعتی کردن کشور و رسیدن به اهداف توسعه مورد نظر نشده است. صاحب نظران معتقدندکه تنگناهای اداری مهمترین عامل موفقیت برنامه ها بوده است. بعد از انقلاب، دولت جمهوری اسلامی ایران با تجدید نظر در برخی از مقررات دولتی سعی نمود محیط سالمی برای تشکیلات دولتی پدید آورد، اما با گسترش فعالیتهای دولت و تاسیس نهادها و سازمانهای جدید اقتصادی بویژه افزایش دحالت دولت در زندگی اقتصادی حجم و قدرت بوروکراسی افزایش بیشتری پیدا کرد و سازماندهی تشکیلات دولتی دشوارتر شد. ارزیابی عملکرد چه در کل نظام اداری و چه در زیر سیستمهای آن علی رغم درک اهمیت آن توسط مدیران، شاید بدلیل پیچیدگی کمتر مورد توجه واقع شده است، که ساده کردن در عین دقیق بودن کمک شایانی در عمومیت بخشی آن می کند. ارزیابی عملکرد بر دو اصل: اقتصادی بودن عملیات و کارایی استوار است.اصل اقتصادی بودن عملیات، صرفه جویی اقتصادی و استفاده بهینه از منابع و امکانات جهت تولید یا ارائه خدمات است. از این رو در مفهوم اقتصادی و بدون، قیمت تمام شده در فرایند تولید کالا و خدمات و اراه آن به جامعه حائز اهمیت است ولی از آنجا که در خدمات عمومی هدف، کسب سود نیست این اصل کاربرد محدودی دارد. اما در اصل دوم، کارایی، ارتباط میان داده هاو ستاده است. با افزایش ستاده در مقابل داده عملکرد بهبود می یابد. بنابراین، معیارهای کمی و قابل اندازه گیری ، اساس سنجش کارایی به شمار می آید. در این مقاله ابتدا شاخصهای اندازه گیری عملکرد در اموزش عالی از روی منابع معتبر تعیین شده وسپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مهمترین آنها انتخاب گردیدند. بعد از آن بوسیله تشکیل مدلهای برنامه ریزی ریاضی مناسب برای هر یک از مراکز مورد بررسی (روش تحلیل پوشش داده ها) به ارزیابی عملکرد با توجه به شاخصهای بدست آمده می پردازیم.