برنهاد تاریخیت فلسفه: ایضاح ادعا، ارزیابی دلایل و بررسی لوازم

بعضی فیلسوفان معاصر درباره فلسفه و نسبت اش با تاریخ فلسفه ادعایی را مطرح کرده اند که «برنهاد تاریخیت فلسفه» نامیده شده است. در بخش نخست مقاله تقریرهای مختلف از این برنهاد را ایضاح و دسته بندی می کنم و نشان می دهم که این تقریرها را می توان در دو دسته تقریرهای فرایندمحور و تقریرهای فراورده محور قرار داد. در بخش دوم مقاله دلایلی را که حامیان برنهاد تاریخیت فلسفه در دفاع از ادعاهای خود اقامه کرده اند بررسی می کنم. نخست دلایل مدافعان تقریر فراورده محور را شرح می دهم و نشان می دهم که خود تقریر فراورده محور شامل دو ادعاست. سپس دلایل دلایل حامیان تقریر فرایندمحور را بررسی می کنم. دو روایت معتدل و رادیکال را معرفی می کنم و در ادامه توضیح می دهم که روایت معتدل جای چون و چرای چندانی ندارد، اما روایت رادیکال بحث برانگیز است. دو دلیل در دفاع از روایت رادیکال تقریر فرایندمحور اقامه می کنم و در ادامه دو استدلال متقابل احتمالی منتقدان برنهاد تاریخیت فلسفه را شرح می دهم. در بخش سوم مقاله درباره لوازم برنهاد تاریخیت فلسفه بحث می کنم. پرسش مهم این بخش این است که حتی اگر روایت رادیکال تقریر فرایندمحور موجه باشد، از آن چه لوازم معرفت شناختی می توان استنتاج کرد؟ در نتیجه گیری یافته های تحقیق را خلاصه می کنم و توضیح می دهم که برای بحثی گسترده تر و نظام مندتر درباره برنهاد تاریخیت فلسفه باید ایده تاریخ گرایی و منابع مربوط به آن را مطالعه کرد.

کلیدواژه ها:

تاریخیت فلسفه ، تقریر فرایندمحور ، روایت رادیکال ، روایت معتدل ، تقریر فراورده محور ، فلسفه‎ورزی ، تاریخ فلسفه