تاثیر تدریس فعال بر خودکنترلی و بهبود انگیزش در دانش آموزان مقطع ابتدایی پایه ششم ابتدایی شهر دزفول

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تدریس فعال بر خودکنترلی و بهبود انگیزش در دانش آموزان مقطع ابتدایی پایه ششم ابتدایی شهر دزفول بود. کیفیت تدریس فعال عامل عمده ای در رشد و تکامل دانش آموزان می باشد که نامناسب بودن آن در کنار تعارضات خانوادگی و فقدان رابطه گرم و مثبت با والدین پیشگوی قوی برای ایجاد و باقی ماندن مشکلات هیجانی رفتاری در دانش آموزان محسوب می شود. این پژوهش تاثیر مجموعه ی آموزشی تدریس فعال را در بهبود شیوه های فرزندپروری، کاهش مشکلات رفتاری، خودکنترلی و بهبود انگیزه بررسی نماید. یافته ها حاکی از آن بود که مداخلات آموزشی تدریس فعال می تواند موجب بهبود در زمینه های روش های فرزندپروری والدین، افزایش انگیزش تحصیلی و بهبود روابط والدین با نوجوانان و کاهش مشکلات رفتاری همچون خودکنترلی آنان گردد.

کلیدواژه ها:

تدریس ، فعال ، خودکنترلی ، انگیزه