پیش بینی همدلی براساس سبکهای والدینی در دانش آموزان دارای وابستگی به شبکه های مجازی

هدف این مطالعه پیشبینی همدلی براساس سبکهای والدینی در دانش آموزان دارای وابستگی به شبکه های مجازی شهر اردبیل بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه در ناحیه یک آموزش و پرورش شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۸۰ نفر بعد از غربالگری انتخاب شدند برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه وابستگی به شبکه های مجازی مقیاس ادراک والدینی و پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین سبکهای والدینی و مولفه های با همدلی در نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر شهر اردبیل رابطه معنی داری وجود دارد (۰/۰۱>p). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سبکهای والدینی به میزان (۳۲/۸ درصد (۰/۰۱>p) از همدلی دانش آموزان دارای وابستگی به شبکه های مجازی شهر اردبیل را به صورت معنی داری پیش بینی می نتیجه میتوان بیان نمود سبکهای والدینی توانایی پیش بینی همدلی در دانش آموزان دارای وابستگی به شبکههای مجازی شهر اردبیل را داشته و نیازمند برنامههای برای مدیریت موثر و مناسب این متغیرهای برای نوجوانان میباشد

کلیدواژه ها:

سبکهای ، والدینی ، همدلی ، وابستگی به شبکه های مجازی