رابطه خودپنداره و حمایت تحصیلی با نشاط ذهنی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودپنداره و حمایت تحصیلی با نشاط ذهنی دانش آموزان بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود. از جامعه مذکور ۱۵۰ دانش آموز به عنوان نمونه و با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه خودپنداره تحصیلی سییسن چن (۲۰۰۴)، پرسشنامه حمایت تحصیلی ساندز و پلانکت (۲۰۰۵) و مقیاس نشاط ذهنی رایان و فریدریکسون (۱۹۹۷) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحت نرم افزار ۲۱-SPSS استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین خودپنداره تحصیلی و حمایت تحصیلی با نشاط ذهنی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین انتظار میرود والدین دانش آموزان و معلمان آنها شرایطی را فراهم آورند تا نیازهای روانشناختی پایه و نگرش مثبت درباره توانایی انجام موفقیت آمیز یک فعالیت در آنها تقویت شود. در این صورت دانش آموزان در رویارویی با چالشهای تحصیلی راه حل های موثر و سازگارانه ای را انتخاب خواهند کرد و نشاط ذهنی آنان نیز افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

خودپنداره ، تحصیلی حمایت ، تحصیلی نشاط ذهنی ، دانش آموزان