تاثیر کم خوابی بر شاخصهای قلبی-عروقی و نتیجه تمرین ورزشی در شاغلین و ورزشکاران

امروزه کم خوابی به معضل فراگیر در جوامع مدرن تبدیل شده است به ویژه در میان شاغلین و ورزشکاران که به علت فشارهای کاری و تمرینی، غالبا از خواب کافی محروم می شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کم خوابی بر شاخصهای قلبی-عروقی و تاثیر آن بر کیفیت و نتیجه تمرین ورزشی در این دو گروه به صورت مرور نظام مند و کتابخانه ای انجام شده است. بر اساس تحلیل ده ها مقاله و پژوهش داخلی و خارجی منتشر شده در یک دهه اخیر، شواهد قوی وجود دارد که کم خوابی به طور مستقیم و غیر مستقیم روی عملکرد قلب و سیستم گردش خون تاثیر منفی می گذارد. یافته ها نشان می دهد که خواب ناکافی کمتر از ۶ ساعت در شبانه روز موجب افزایش قابل توجه سطح فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، افزایش ضربان قلب در حالت استراحت، تداخل در تنظیم هورمون های استرس مانند کورتیزول و افزایش مارکرهای التهابی مانند CRP و IL-۶ است که همه این موارد ریسک نارسایی قلبی و بیماری های عروق کرونر را افزایش می دهد. شاغلین شیفتی و ورزشکارانی که با اختلالات خواب مواجه اند، عمدتا سطوح بالاتری از شاخصهای نگران کننده قلبی را نسبت به عموم جامعه تجربه می کنند. از سوی دیگر کم خوابی عملکرد ورزشی را تضعیف می کند؛ بدین معنا که ورزشکاران محروم از خواب کاهش در توان هوازی (VO۲max)، قدرت عضلانی، دقت تمرکز و زمان واکنش را گزارش داده اند. همچنین روند بهبود و بازسازی عضلات پس از تمرین کندتر شده و احتمال بروز آسیب های ورزشی افزایش می یابد. مطالعات نشان داده اند که کم خوابی مزمن اثرات مخربی بر ظرفیت ریکاوری و حتی کیفیت اجرای فعالیت های روزانه افراد شاغل دارد. بر اساس نتایج این مطالعه ضرورت توجه جدی به بهداشت خواب و اجرای برنامه های آموزشی و مدیریتی در این گروه ها به شدت احساس می شود. پیشنهاد می شود سیاست گذاری جهت اصلاح شیفت های کاری، آگاهی بخشی در خصوص اهمیت خواب و پایش منظم سلامت قلبی-عروقی در میان شاغلین و ورزشکاران در دستور کار قرار گیرد تا از بروز عوارض جبران ناپذیر جلوگیری گردد. همچنین پژوهش های آینده نگر و مداخلات عملی جهت بهبود کیفیت خواب در این گروه ها می تواند گامی مهم در ارتقای سلامت همگانی باشد.

کلیدواژه ها:

کم خوابی شاخصهای قلبی عروقی ، عملکرد ورزشی ، شاغلین ، ورزشکاران