روشهای نوین تدریس در آموزش ابتدایی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 39
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFEP02_1673
تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1404
چکیده مقاله:
امروزه با پیشرفت فناوری و تغییر نیازهای یادگیری دانش آموزان استفاده از روشهای نوین تدریس در آموزش ابتدایی ضروری شده است. این روشها با تاکید بر مشارکت فعال دانش آموزان تفکر انتقادی و خلاقیت به جای شیوههای سنتی حفظ محور می توانند کیفیت یادگیری را بهبود بخشند. در این مقاله، به بررسی روشهایی مانند یادگیری مبتنی بر پروژه، یادگیری معکوس، استفاده از فناوری آموزشی و یادگیری مشارکتی پرداخته می شود. همچنین مزایا و چالش های هر روش مورد بحث قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که به کارگیری این روشها می تواند انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را افزایش دهد. در دنیای مدرن که با شتاب روزافزون فناوری و تحولات گسترده در حوزه های گوناگون روبه رو هستیم، نظام های آموزشی نیز ناگزیر از تحول و بازنگری در شیوه های تدریس خود هستند. یکی از مهمترین این تحولات، جایگزینی روشهای نوین تدریس به جای شیوه های سنتی در مقطع آموزش ابتدایی است؛ مقطعی که پایه و بنیان یادگیری دانش آموزان را شکل می دهد. روشهای نوین با محوریت یادگیرنده، مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری، تقویت تفکر انتقادی، خلاقیت و حل مسئله تلاش می کنند فضای یادگیری را از حالت ایستا و حفظ محور خارج کرده و آن را به محیطی پویا و انگیزشی تبدیل کنند. در این مقاله به بررسی و تحلیل چندین رویکرد نوین در آموزش ابتدایی پرداخته شده است؛ از جمله یادگیری مبتنی بر پروژه که در آن دانش آموزان با انجام فعالیت های عملی و گروهی به یادگیری مفاهیم می پردازند، یادگیری معکوس که ساختار سنتی کلاس را وارونه می سازد و محتوای آموزشی را خارج از کلاس و فعالیت های تعاملی را در کلاس متمرکز می کند، استفاده هدفمند از فناوری های نوین آموزشی همچون نرم افزارها، اپلیکیشن ها و تخته های هوشمند، و نیز یادگیری مشارکتی که به تعامل و همکاری میان دانش آموزان برای حل مسائل و درک عمیق تر مفاهیم می انجامد. در ادامه، مزایا و آثار مثبت این روشها از جمله افزایش انگیزه یادگیری، بهبود عملکرد تحصیلی، رشد مهارت های اجتماعی و تقویت خودباوری در دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین چالش ها و موانعی مانند کمبود زیرساخت های لازم، نیاز به آموزش معلمان و مقاومت در برابر تغییر نیز تحلیل شده اند. یافته های این مقاله حاکی از آن است که به کارگیری اصولی و هدفمند این روشها می تواند نقش بسزایی در ارتقاء کیفیت آموزش ابتدایی و پرورش نسل آینده ای توانمند و خلاق ایفا کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اصغر زرعی
لیسانس علوم تربیتی از دانشگاه پیام نور بوکان
سیده فاطمه موسوی خادمی
لسانس مهندسی کشاورزی دانشگاه تبریز