پیش بینی میزان استرس بر اساس سرسختی روان شناختی و خوشبینی دختران ورزشکار رزمی

استرس و اضطراب می توانند باعث کاهش تمرکز و توجه ورزشکار شوند که در ورزشهای رزمی بسیار حیاتی است. افزایش استرس منجر به افت عملکرد و کاهش تمرکز در ورزشکاران رزمی می شود. بررسی عوامل روانشناختی که بر میزان استرس این ورزشکاران تاثیر دارد، حائز اهمیت است؛ لذا هدف از پژوهش حاضر پیش بینی میزان استرس بر اساس سرسختی روانشناختی و خوش بینی بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دختران ورزشکار رزمی ۲۰-۳۰ سال شهرستان خمینی شهر بودند. طبق آمار اخذ شده از اداره ورزش و جوانان، تعداد کل آنها ۳۰۰ نفر بود. بر اساس جدول مورگان، حجم نمونه تعداد ۱۷۰ نفر به برآورد گردید و به روش نمونه گیری تصادفی ساده، پرسشنامه ها توزیع شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (۱۹۸۳)، پرسشنامه خوش بینی شییر و کارور (۱۹۸۵) و مقیاس سرسختی کوباسا و همکاران (۱۹۸۲) بود. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS به روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین سرسختی روانشناختی و خوش بینی با استرس دختران ورزشکار رزمی ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد (۰.۰۱سرسختی روانشناختی و خوش بینی حدود ۴۴ درصد از استرس را پیش بینی می نمایند. نتایج نیز نشان دادند که ۲۰ درصد از میزان استرس با بعد خوش بینی و ۳۳ درصد از میزان استرس فقط با دو بعد سرسختی روانشناختی تعهد و چالش قابل پیش بینی است. در نتیجه، روانشناسان ورزشهای رزمی می توانند از یافته های پژوهش حاضر برای کاهش استرس ورزشکاران از تکنیک ها و تمرین ها در راستای خوش بینی و سرسختی استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

استرس ، روانشناسی ورزشی ، سرسختی روانشناختی ، خوش بینی ، دختران ورزشکار رزمی