پیش بینی تبادل اجتماعی بر اساس ابعاد شخصیت و خودشیفتگی در دانشجویان شهر تهران

هدف از انجام این پژوهش پیشبینی تبادل اجتماعی بر اساس ابعاد شخصیت و خودشیفتگی در دانشجویان شهر تهران بود. این تحقیق از نوع پژوهشهای کمی و از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی محسوب می شود. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق، جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی دانشجویان شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ است به تعداد ۳۰۰۰ نفر در شهر تهران بود که بر اساس جدول گرجسی و مورگان ۳۸۴ نمونه گیری شد. روش نمونه گیری در دسترس بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های ۵ عاملی ویژگیهای شخصیتی نئو، پرسشنامه سبک تبادل اجتماعی توسط لیبمن و همکاران و پرسشنامه شخصیت خودشیفته صفاری، نیا، شقاقی و ملکی بود اطلاعات اخذ شده توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد در سبک های تبادل اجتماعی ۸/۲۰ درصد از سبک «انصاف»، ۱۳/۳ درصد از سبک پیگیری، ۱۱/۸ درصد از سبک «سرمایه گذاری افراطی»، ۳۶/۹ درصد از سبک «فردگرایی» و ۳۱/۳ درصد از سبک منفعت طلبی توسط خودشیفتگی و ویژگیهای شخصیت تبیین می شود. در نتیجه می توان گفت خودشیفتگی و عوامل شخصیتی نقش بی بدیلی در تبادل اجتماعی دانشجویان ایفا می کنند افراد خودشیفته کم کم از جامعه طرد می شوند و از طرف دیگر ویژگیهای مثبت شخصیتی و رفتاری باعث تقویت ارتباطات تبادل اجتماعی دانشجویان می گردد پیشنهاد می شود در جهت کاهش خودشیفتگی افراد و تقویت ویژگیهای شخصیتی کارگاههایی در این خصوص برگزار شود.

کلیدواژه ها:

تبادل اجتماعی ، ابعاد شخصیت ، خودشیفتگی ، دانشجویان