بررسی ضرورت توجه به کم رویی دانش آموزان در محیط آموزشی به منظور پیشرفت تحصیلی

هدف مقاله حاضر بررسی ضرورت توجه به کم رویی دانش آموزان در محیط آموزشی به منظور پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد. رویکرد این پژوهش توصیفی از نوع پیمایش میدانی است و از روش جمع آوری اطلاعات کتابخانهای و اینترنت استفاده شده است با توجه به بررسی های انجام شده در پژوهشهای مختلف به نظر میرسد با توجه به نتایج تحقیق ها پیشنهاد می شود معلمین و مسئولین امر تعلیم و تربیت با الگوسازی مناسب در زمینه نحوه به کارگیری ارتباط موثر بستر مستعدی جهت آموزش عینی تر، فراهم سازند همسو کردن فعالیتهای خانه، مدرسه و اجتماع جهت آموزش مهارتهای زندگی می تواند دستیابی به اهداف آموزش و ارتقا مهارتها را تسهیل نماید. در آموزش مهارتهای زندگی فرایند طولانی تری جهت تمرین و ممارست بیش تر و نهادینه شدن مهارت مد نظر قرار گیرد. به نظر میرسد آموزش مشاوران و معلمان مدارس در خصوص مهارتهای خودآگاهی و برقراری ارتباط موثر و قرار دادن این برنامهها در سرفصلهای آموزش خانواده و برنامههای ضمن خدمت مشاوران و معلمان ضروری به نظر میرسد حتی می توان این برنامههای آموزشی را به عنوان مهارتهای اساسی مورد نیاز دانش آموزان مقاطع تحصیلی ابتدایی مورد توجه قرار داد تا نتایج بهتری داشته باشد و پژوهشهای مشابهی با دوره پیگیری بلند مدت تر متغیرهای دیگر صورت پذیرد که جهت تعمیم پذیری بیشتر میتوان این پژوهش را در سایر مدارس و همچنین در مناطق مختلف انجام داد (دوست محمد و همکاران، ۱۳۹۶).

کلیدواژه ها:

کم رویی ، دانش آموز ، آموزش