رابطه مهارتهای زندگی با سازگاری اجتماعی و خودشکوفایی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

هدف از انجام این پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارتهای زندگی با خودشکوفایی و سازگاری اجتماعی بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی بوده و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز در سال ۱۳۹۴ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از جامعه آماری حدود ۱۲۰ نفر از دانشجویان انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مهارت زندگی ساعتچی و خودشکوفایی یار محمدیان و کمالیان و سازگاری اجتماعی سهرابی و سامانی بود. جهت تحلیل دادهها از تحلیل آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مهارت زندگی و ابعاد آن با سازگاری رابطه معناداری وجود دارد. ابعاد مهارتهای زندگی قادر به پیشبینی خودشکوفایی می باشد، و بعد تفکر از ابعاد مهارتهای زندگی قادر به پیش بینی سازگاری اجتماعی می باشد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای زندگی ، سازگاری اجتماعی ، خودشکوفایی