بررسی شیوه های فرزندپروری بامریند و مروری بر تاثیر آنها روی خلاقیت فرزندان

به جرات می توان گفت فرزندپروری یکی از فرآیندهایی است که طی آن والدین می توانند تاثیر چشمگیری بر فرزندان خود داشته باشند و باعث رشد و تقویت توانایی های او یا نهفته ماندن و سرکوب شدن آن بشوند. یک توانایی مهم در فرزندان خلاقیت است که مولفه های سازنده آن شامل سیالی، انعطاف، تازگی، بسط، ترکیب، تحلیل، سازماندهی و پیچیدگی می باشند. خلاقیت از جمله مهارت هایی است که تحت تاثیر محیط تربیتی می تواند پرورش یابد. سبک فرزندپروری از دیدگاه بامریند به چهار دسته مقتدار، نهادینه، مستبدانه، سهل گیرانه و مسامحه کارانه تقسیم می شود. این سبک ها از بعد کنترل و پذیرش رفتار و شیوه تربیتی والدین را طبقه بندی کرده اند. در این مقاله مروری بر پژوهش های گذشته در خصوص تاثیر انواع شیوه فرزندپروری بامریند بر میزان خلاقیت فرزندان شده است. پژوهش ها متفقا بر این موضوع صحه می گذارند که بین سبک مقتدرانه و خلاقیت همبستگی مثبت وجود دارد و از این سبک به عنوان نیرومندترین متغیر در پیش بینی و تبیین خلاقیت کودکان نام برده شده است.

کلیدواژه ها:

سبک فرزندپروری بامریند ، پرورش خلاقیت در کودکان ، رابطه فرزندپروری و خلاقیت