طراحی باغ گیاه شناسی با رویکرد صرفه جویی در انرژی و انرژی های نو

انرژیهای نو یا انرژیهای پاک دستاورد دانش نوین بشر برای فرداست ولی ریشههای آن را میتوان در ساختار تمدنهای کهن از جمله در ایران یافت، که با قدرت علمی و ژرف اندیشی خود راه را برای آیندگان هموار نمود. در حال حاضر معماری سبز نزدیکترین تداخل حوزه ی عملکردی را با اصول مربوط به پایداری در حوزه ی زیست محیطی و معماری به خود اختصاص داده است. به نظر میرسد یکی از مشکلات کنونی کشورهای جهان سوم، کم توجهی به ساخت و سازها اصولی با رویکرد حفظ محیط زیست و عدم استفاده از انرژیهای نو است. پس طراحی این باغ با رویکرد انرژی نو سبب حفظ محیط زیست و صرفه جویی در انرژی میشود. با توجه به افزایش مصرف انرژی و محدود بودن منابع طبیعی، در این تحقیق چگونی حرکت در راستای طرح توسعه پایدار و حفظ محیط زیست با استفاده از انرژی نو به روش توصیفی تحلیلی توضیح داده شده است. احیای سنت دیرینه باغسازی مقبول جامعه است. در نتیجه دستیابی به شناخت درست از آن ضرورت دارد. مقاله ی حاضر با هدف تبیین لزوم چگونگی تحقیق در موضوع باغ گیاه شناسی ایرانی مبتنی بر انرژی نو و معماری سبز تدوین شده است. شناخت نوع اقلیم و تغییرات آن در حفظ و نگهداری و پایداری باغ گیاه شناسی به عنوان یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری کشور موثر باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، نو ، معماری سبز ، باغ ، مصرف انرژی