تعلیم و تربیت از نگاه قرآن کریم

نیاز و ضرورت آراستگی انسان به دو آرایه تعلیم و تربیت، در هیچ فرهنگ و برهه تاریخی و قلمرو جغرافیایی، نادیده گرفته نشده است. به کمال رسیدن انسان مشروط به تعلیم و تربیت است که از مقاصد وجودی انسان و امری ضروری برای حیات جامعه می باشد که درجه رشد و تحول هر جامعه را نشان میدهد. قرآن کریم نیز از اشاره به این دو مهم و تاکید بر اهمیت آن باز نمانده است و برای بیان واقعیتی به نام آموزش و نیز واقعیت دیگری به نام تربیت دو عنوان و واژه مستقل برگزیده و به کار بسته است چرا که از دانش طلبی و دانش آموزی، همواره با واژه تعلیم تعلم و مشتقات آن و از تربیت کردن گاه با واژه رب و گاه با واژه تزکیه و سایر مشتقات آن یاد کرده است. قرآن کریم تعلیم و تربیت را وظیفه ی رسالت پیامبران میداند و میفرماید خداوند بر مومنان منت نهاد هنگامی که در میان آنها پیامبری از خود ایشان برانگیخت که آیات او را بر آنها میخواند و آنها را پاک میکند و کتاب و حکمت می آموزد. تعلیم و تربیت همسو و همراه هم هستند و جزو اهداف عالی پیامبران محسوب می شوند اما به مراتبی تربیت تقدم رتبی بر تعلیم دارد در این نوشتار به روش کتابخانه ای و با توجه به آیات قران کریم روش هایی مناسب برای تعلیم و تربیت استخراج شده است.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، قرآن ، مربی ، متربی ، اخلاقی