تحلیل روان شناختی تاثیر هوش مصنوعی بر فرایندهای درون گرایی و خودشناسی

با گسترش روزافزون فناوری های نوین به ویژه هوش مصنوعی (AI)، فرایندهای بنیادی روان شناختی انسان تحت تاثیر تغییرات عمیقی قرار گرفته اند. درون گرایی به عنوان یکی از ابعاد مهم، شخصیت ارتباط مستقیمی با تمایل فرد به تامل خلوت ذهنی و خودارزیابی دارد؛ در حالی که خودشناسی به عنوان توانایی فرد در شناخت دقیق، احساسات، افکار و انگیزه هایش مبنای رشد روانی و اجتماعی به شمار می آید. هوش مصنوعی با ورود به زندگی روزمره افراد، ارتباطات، سبک های یادگیری، سرگرمی، درمان و حتی فرایندهای تصمیم گیری را متحول ساخته است که این امر می تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر ویژگی های فردی همچون درون گرایی و عمق خودشناسی اثر گذار باشد. مطالعات نظری و تجربی نشان می دهد که تعامل با سیستم های هوشمند می تواند هم به تقویت فرایندهای شناختی مانند خودبازتابی و خودارزیابی کمک کند و هم در صورت استفاده افراطی به کاهش حضور ذهنی و سطحی شدن احساسات و افکار بیانجامد. از یک سو، ابزارها و اپلیکیشن های مبتنی بر هوش مصنوعی نظیر دستیارهای مجازی، برنامه های مراقبه ذهن آگاهانه و سامانه های خودیار دیجیتال فضایی برای شناسایی عمیق تر احساسات و افکار و تمرکز بر خود ایجاد می کنند و زمینه رشد خودشناسی و تنظیم هیجانی را مهیا می سازند. اینگونه فناوری ها با ارائه بازخورد، پایش داده های روان شناختی و خلق موقعیت های گفت وگومحور می توانند امکان تمرین و ارتقاء خوداندیشی را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

تحلیل روان شناختی ، هوش مصنوعی ، درون گرایی ، خودشناسی ، فرایندهای شناختی ، سلامت روان