مطالعه تئوری و تجربی انبساط حجمی تولوئن و اتانول در دی اکسید کربن فوق بحرانی و نزدیک به حالت بحرانی

در تولید میکرو و نانو پودرها بوسیله فرایندهای فـوق بحرانـی، تعیـین میـزان انبـساط حجمـی حلالهای آلی در اثر تزریق سیال فوق بحرانی و یا نزدیک به حالت بحرانـی از اهمیـت ویـژه ای برخوردار می باشد . در کار تجربی حاضر میزان انبساط حجمـی حلالهـای آلـی ماننـد تولـوئن و اتانول در تماس با دی اکسید کـربن در شـرایط فـوق بحرانـی و نزدیـک بـه حالـت بحرانـی در محدوده دمایی 293 تا 333 کلوین تعیین و اندازه گیری شـد ه اسـت . از انـدازه گیـری میـزان انبساط حجمی تولوئن و اتانول در یک دمای ثابت مشخص گردید، میـزان انبـساط حجمـی بـا افزایش فشار ابتدا به کند ی افزایش می یابد و در فشارهای بالاتر بطور ناگهانی افزایش می یابـد که این افزایش در فشارهای بالاتر شدیدتر است . به این ترتیب محدوده ای که انبـساط حجمـی حلالهای آلی بطور ناگهانی افزایش می یابد، محدوده مناسب جهـت تولیـد میکـرو و نـانو ذرات بوسیله فرایندهای فوق بحرانی می باشد . همچنین با افـزایش دمـا مـشخص گردیـد کـه تغییـر ناگهانی انبساط حجمی در فشارهای بالاتر اتفاق می افتد . از معادلـه حالـت Peng – Robinson جهت پیش بینی انبساط حجمی حلالهای فوق الذکر در تماس بـا دی اکـسید کـربن اسـتفاده گردید و با مقادیر اندازه گیری شده مورد مقایسه قرار گرفت و میزان خطای میانگین نـسبی در محدوه دمایی 293 تا 333 کلـوین بـرای سیـستم تولـوئن + دی کـسید کـربن و اتـانول + دی اکسید کربن به ترتیب 15/1 و 14/9 درصد محاسبه گردید

کلیدواژه ها:

سیال فوق بحرانی ، انبساط حجمی ، نانو ذرات ، معادله حالت