رهیافتی نوین در آموزش ریاضیات: بررسی رویکرد تلفیقی با هنر، علوم و فناوری

آموزش ریاضیات به طور سنتی با چالش هایی نظیر انتزاعی بودن مفاهیم، اضطراب ریاضی و عدم درک کاربرد آن در دنیای واقعی توسط فراگیران مواجه بوده است. این چالش ها منجر به کاهش انگیزه و پیشرفت تحصیلی در این حوزه شده است. مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر مرور گسترده منابع کتابخانه ای، به بررسی رویکرد آموزش تلفیقی به عنوان راهکاری موثر برای غلبه بر این موانع می پردازد. این پژوهش، مبانی نظری و کاربردی تلفیق ریاضیات با سه حوزه کلیدی هنر، علوم و فناوری را مورد کاوش قرار می دهد. در بخش تلفیق با هنر، به ارتباط ذاتی مفاهیمی چون هندسه، تقارن و نسبت طلایی با هنرهای تجسمی و موسیقی پرداخته می شود. در بخش علوم، نشان داده می شود که ریاضیات زبان توصیف پدیده های فیزیکی، زیستی و شیمیایی است و حل مسائل واقعی در این حوزه ها می تواند به تعمیق یادگیری مفاهیم ریاضی کمک کند. در نهایت، در بخش فناوری، نقش ابزارهای دیجیتال، برنامه نویسی و مدل سازی در تجسم بخشی، آزمون فرضیه ها و درک الگوریتمی مفاهیم ریاضی تبیین می گردد. نتایج این بررسی نشان می دهد که رویکرد تلفیقی (STEAM) با ایجاد زمینه های یادگیری معنادار، ملموس و چندحسی، نه تنها به درک عمیق تر مفاهیم ریاضی کمک می کند، بلکه مهارت های قرن بیست و یکم نظیر تفکر انتقادی، خلاقیت، حل مسئله و همکاری را در فراگیران تقویت می نماید. این رویکرد، ریاضیات را از یک موضوع درسی مجرد و منزوی به ابزاری قدرتمند برای درک و تعامل با جهان پیرامون تبدیل می کند.

کلیدواژه ها:

آموزش ریاضیات ، آموزش تلفیقی ، STEAM ، خلاقیت ، یادگیری بین رشته ای ، فناوری آموزشی